براي مردم مازندران چه فرقي است كه كدام جريان سياسي مسبب توسعه و آباداني استانشان باشد.

 آنچه مسلم است چنين واقعه اي مايه ي رو سپيدي مسببان آن و تابناكي چهره خدمات آنان در اوراق تاريخ خواهد بود.اينك در دهه چهارم انقلاب هستيم چنين سني براي انسان مرز پختگي و پويايي و شكوفايي است.حال كه نظام به چنان سني مي رسد طبعا بايد همه علائم درخشش و جوشش در آن پديدار شود. در اين مقاله نگارنده قصد ندارد به مسائل كشوري بپردازد به نظرم مسئله محلي براي يك مازندراني اولويت دارد لذا بطور خاص به مازندران مي پردازم و چشم انداز توسعه مازندران را به نظاره مي نشينيم.

 پس از انقلاب 22 نفر به سمت استاندار مازندران منصوب شده اند.ميانگين خدمت هر استاندار با توجه به گذشت 33سال از انقلاب حدود يك ونيم سال است البته تعدادي از آنان 2 بار رداي استاندار را پوشيده اند. مع هذا آمار تغيير زود هنگام ارشدترين مدير استان بيانگر فقدان برنامه ي جامع توسعه در استان است اگرچه تغيير زود هنگام تعدادي از استانداران تابع اوضاع و شرايط خاص بوده و برخي از آنان در مقاطع كوتاه با حكم سرپرستي متصدي سمت فوق بوده اند و طبعاً نمي توان از همه آنان به يك اندازه انتظار داشت. لكن از آنهايي كه 3 تا 4 سال متصدي مقام استاندار بوده اند حداقل برابر زمان تصدي انتظار است. وقتي سخن از انتظار توسعه به ميان مي آيد مراد وجود نشانه هاي آن از قبيل راه و ترابري شامل زميني و هوايي و دريايي است، منظور وجود زمينه هاي اشتغال مانند كارخانجات و صنايع توليدي است. و نيز توسعه امكانات گردشگري و به روز كردن سيستم هاي زراعت و كشاورزي و حفظ و تقويت فضاي سبز و توسعه جنگل و توسعه شهرسازي و توسعه آموزش يعني امكانات آموزشي از قبيل توسعه دانشگاه ها اعم از دولتي و خصوصي و مانند آن است.

 مع هذا انتظار از مسئوولان در دو سطح كشوري و محلي مطرح مي شود.

1-    انتظار از مقامات كشوري

شهروندان مازندراني از مقامات كشوري انتظار دارند در گماردن مديران استاني به ويژه نصب بالاترين مقام استان منافع دراز مدت و پايدار مردم اين خطه را ملحوظه نظر داشته باشند. داشتن چنين نگاهي نه تنها هيچ منافاتي با منافع حزبي و گروهي آنان نخواهد داشت چه بسا حزب و گروهشان را نزد مردم محبوب خواهد كرد و پشتوانه مردمي را براي استمرار خدمات و حضور آنان در عرصه هاي قدرت ضمانت خواهد كرد.

2-    انتظارات از مقامات استاني

 مقامات استاني به ويژه شخص استاندار عنايت داشته باشند اگر تحت هر شرايطي و يا حمايت هر گروه و حزب و محفلي به مقام كنوني رسيده اند لاجرم فرصتي استثنايي و تاريخي يافته اند تا نام خود را در تاريخ به عنوان مديري شايسته ، خلاق و خادم ثبت كنند. آنان مي توانند به سادگي از كنار اين فرصت بگذرند و آن را چون چند صباح لذيذ به ورطه تباهي بيندازند و يا همه قواي ذهني و روحي و انديشگي خود را بر مدار اين مسئوليت متمركز كنند و به ژرفاي مسئوليت خود پي ببرند و امواج متلاطم مسئوليت را در نوردند و در نهايت خود و مردم استان را به ساحل توسعه و آباداني برسانند و براي مردم سعادت اين جهاني و براي خود نيك فرجامي دو جهاني فراهم سازند.

كليات انتظار :

 نشانه هاي آباداني در روزگار ما معلوم است.توسعه ي اشتغال ، توسعه ي آموزش ( امكانات آموزشي ) ، توسعه راه و ترابري شامل زميني ، هوايي و دريايي ، توسعه فضا هاي توريستي و گردشگري ، توسعه امكانات ارتباط استاندار و ساير مقامات استان بايد در حوزه مسئوليت خود به اوضاع توسعه يافتگي بينديشند و كاستي هاي موجود را برطرف سازند.
يقيناً هريك از مسئولان آثار خود را در طول زمان در حوزه هاي مذكور برجاي مي گذارند. در زمان ما امكان ثبت آثار و خدمات آسان است تنها كافي است وضعيت قبل و پايان دوره هر مسئول اندازگيري شود شاخصه هايي كه برجاي مي ماند ابعاد و اندازه خدمات را مي نماياند و اينجاست كه اهميت احساس مسئوليت پديدار مي شود.
.
مسئوليت ناشي از انتظار :

واژه مسئوليت پس از انقلاب به درستي و با وجهي غالب بيانگر و جايگزين مديريت شد. مديران برامده از انقلاب در آن زمان بجاي لفظ مدير از مسئول استفاده مي كردند.گويا فروتني خود را در پناه اين واژه مي جستند واقعيت اين كه واژه مسئول به مراتب سنگين تر از واژه ي مدير است زيرا ( مسئول) يعني مورد سوال كسي كه بايد بابت كاري پاسخگو باشد زماني مي تواند احساس خوشايندي داشته باشد كه از عهده آن كار به وجه احسن برآيد و الا در صورت مسامحه و سهل انگاري چه حس مطلوبي مي تواند پديد آيد؟
با اين وصف استاندار و مقامات استان بايد به معني دقيق كلمه به مسئوليت خود بينديشند و تمام دغدغه آنان اعتنا به شأن پاسخگويي در مقابل شأن پرسشگري مردمي باشد كه انبوه سوالات پيوسته يا در اذهانشان مكتوم است و يا بر زبان آنان به صور كامل و يا ناقص جاري مي شود.